Het leven is mijn leerschool
Alles wat ik geleerd heb is mij door het leven aangereikt. Door twee periodes van crisis die ik mijn leven heb meegemaakt ben ik op zoek gegaan, de weg naar binnen. Zo kwam ik ook terecht op het pad van de professionele opleidingen die ik toen ben gaan doen én op een spirituele zoek- en vind-tocht. Laat ik beginnen bij mijn begin.
Hoe het kwam dat ik therapeut ben geworden
Ik ben in 1961 geboren in een groot gezin waar in mijn vroegste jeugd een groot verlies te verwerken was. Ik ben getrouwd en ik heb twee volwassen zoons. Ik heb in Wageningen sociologie gestudeerd en in Twente milieumanagement. Ik heb jarenlang als ontwikkelingswerker in Bolivia gewoond en ben daarna in Nederland een paar jaar ambtenaar geweest. De burnout die ik in 1999 kreeg was de aanleiding voor mij om het roer om te gooien. Het was een moeilijke tijd en ik voelde veel druk om nog iets van mijn leven te maken omdat ik het gevoel had nog niets te zijn, niets te hebben gepresteerd in het leven. Ik was bang dat door wat mij overkwam, dat ik nooit meer iets van betekenis zou kunnen doen. Ik had geen idee wat er met me was. Ik kende mezelf niet meer. Na een paar, best aardige gesprekken bij een psycholoog kwam ik terecht bij een Gestalttherapeut en dat voelde gelijk veel beter. Ik kreeg er altijd direct energie van omdat het lichaams- en ervaringsgericht was. Gaandeweg het traject kreeg ik interesse in persoonlijke ontwikkeling. Zonder dat ik dacht ooit zelf therapeut te gaan worden ben ik toen de opleiding voor
Gestalttherapie gaan doen. En toch begon ik vanaf 2006 mijn eigen praktijk op te bouwen.
Mijn eigen ervaringen én die van mijn cliënten steeds beter willen leren begrijpen
In de jaren erna deed ik, steeds als ik het gevoel had meer te willen weten over hoe om te gaan met persoonlijke problematiek, een vervolgopleiding. Zo kwam ik, om echtparen beter te kunnen begeleiden, bij het Kempler Instituut terecht, waar ik een eenjarige opleiding deed. Om meer lichaamsgericht te kunnen werken begon ik met qigong en meditatie. Vanaf mijn burnout kreeg ik behoefte aan inkeer en contemplatie. Ik zocht manieren om deze spirituele honger te voeden. En zo begon ik in 2014 met een 4-jarige training bij Rob Preece, Boeddhist en Jungiaanse Psychotherapeut. In 2019 begon ik, om mensen met trauma’s en chronische fysieke aandoeningen te kunnen helpen, de opleiding Somatic Experiencing bij de Bodymindopleidingen. Vlak voor de laatste module kreeg ik Long Covid. Het lijkt wel alsof alles wat ik geleerd heb een vruchtbare voorbereiding was om uit het diepe dal te klimmen waarin ik toen getuimeld ben.
Het 'niet weten' was moeilijk maar bracht wel iets.
Dat klinkt alsof ik vanaf het begin precies wist wat ik moest doen en hoe mijn houding moest zijn. Niets is minder waar. Ik was volledig de weg kwijt, alsof ik in een tunnel was gereden, de motor ermee ophield en alle lichten doofden. Ik had het idee dat er wel een uitweg mogelijk was, maar of die er was en waar dan, was ik kwijt. Nu ik dit schrijf ben ik wel zo’n beetje uit de tunnel gekomen, maar ik ben er opnieuw (net als 25 jaar geleden) anders uit gekomen dan ik er in ging. Het was een periode van grote onzekerheid, alles loslaten wat ik dacht te zijn en te kunnen.
